23 Eylül 2012 Pazar

MEDD-İ TABİİ’NİN HÜKMÜ

MEDD-İ TABİİ’NİN HÜKMÜ

Medd-i Tabiinin bir elif miktarı  uzatılması vaciptir.

İster mana bozulsun isterse bozulmasın doğru yapılmazsa haram işlenmiş olur.

Bir elif miktarı, sesi iki hareke okuyacak kadar uzatmak demektir ki bu da bir saniye kadar bir süredir. (Bu harekenin birisi med harfinden önceki harfe, diğeri ise med harfine aittir. 
Bu haberwww.dinihaberler.comadresinden kopyalanmıştır
) Bu da elif diyecek kadar, elif yazacak kadar zaman ya da bir parmak kaldırıp indirecek kadar zaman miktarı, olarak kabul edilir. Fem-i muhsinden öğrenmek gerekir. Bu ölçüden daha az veya çok uzatılması caiz değildir.

وَلَا تَشْتَرُوا بِاٰيَاتى ثَمَنًا قَليلًا وَاِيَّاىَ فَاتَّقُونِ

وَالَّذينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِاٰيَاتِنَا اُولٰـئِكَ اَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فيهَا خَالِدُونَ

وَمِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ اِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلٰى قُلُوبِهِمْ اَكِنَّةً اَنْ يَفْقَهُوهُ وَفى اٰذَانِهِمْ وَقْرًا وَاِنْ يَرَوْا كُلَّ اٰيَةٍ لَا يُؤْمِنُوا بِهَا حَتّٰى اِذَا جَاؤُكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذينَ كَفَرُوا اِنْ هٰـذَا اِلَّا اَسَاطيرُ الْاَوَّلينَ


SEBEB-İ MED

Harf-i medden sonra gelip, asli meddi (yani bir elif miktarı olan tabii meddi) bir elif miktarından daha fazla çekmeyi gerektiren harf ve alamete (Bu harf Hemze, alamet ise Sükûn’dur. ) “Sebeb-i med” denir. Sebeb-i med iki kısma ayrılır:

1.Hemze: Şekil itibariyle elife benzeyen ve hareke alan bütün harfler hemzedir. Kelime başında uzun hemze (ا), kelime ortası veya sonunda kısa (kırık) hemze (ء) şeklinde yazılır.

2.Sükûn: Harekesizlik demektir, alameti de cezim ( —ْ ) dediğimiz işarettir. 
Bu haberwww.dinihaberler.comadresinden kopyalanmıştır
Harekesiz harfe “sakin harf” denir. Med harflerinin özel bir işarete ihtiyacı yoktur.

Hemze:

Şekil itibariyle elife benzeyen ve hareke alan bütün harfler hemzedir. Kelimelerin öncesinde yer alan hemze Vasıl ve kat’ hemzesi olmak üzere ikiye ayrılır.

A. Vasl Hemzesi: Kendileri ile başlandığında okunan, kendilerinden önce harekeli bir harf geldiğinde ise okunmayan hemzelere denir. Vasıl hemzeleri şunlardır:

1. Sülasî fiillerin emri hazırlarının hemzeleri; اِفْتَحْ

2. İster sülâsi olsun ister rubâî olsun mezid fiillerin - اِفْعَالٌ babı hariç- mazi fiilleri, mastarları ve emri hazırlarının başındaki hemzeleri; اِقْترَبَ  اِسْتَمْسَكَ،

3. اِثْنيَ ْ، اِمْرَاَةٌ ،  اِمْرُؤٌ ،  اِبْنَةٌ ، إِبْنٌ ،  إِسْمٌ kelimelerinin müfred ve tesniyelerinin hemzeleri;

4. Harfi tarifin (ال) hemzesi;

B. Kat’ Hemzesi: Hem yazıda hem de okunuşta bulunan, gerek vasıl gerek vakıf halinde değişmeyen, sabit kalan hemzelere denir. Med sebebi olan hemze kat’ hemzesidir.Hemze-i Kat’lar şunlardır:

1. İstifham hemzeleri; قُلْ أَأِتخَّذْتمُ   قل أتخذتم 

2. Mütekellim vahdeh fiilinin hemzesi; أَبْتَغِي حَكَماً

3. İf’al babının hemzesi, فَأَكْرَمَهُ

4. Teaccub fiilinin hemzesi, وأَسمِْعْ

5. İsm-i tafdil hemzeleri; أَكْبَرُ

6. Efâl vezninin sıfâtı müşebbehelerin hemzeleri; أَصْفَرُ

7. Fiillerden türetilmiş isimlerin hemzeleri; أحمد

8. Kırık çoğulların hemzeleri; أنفس

9. Zamirlerin hemzeleri; أنا ، أنت ، إياك

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder